ความรู้สึกที่มีแด่ครู
ผมนั้นตั้งแต่ที่ได้เรียนกับคุณครูมาผมรู้สึกว่าครูนั้นยิ่งใหญ่นักหนาท่านนั้นได้ให้การบ้านแด่กระผม ทำให้ผมนั้นมีความรู้เพราะนั่งแต่การบ้าน แต่ผมก็เข้าใจว่าที่คุณครูนั้นทำไปเพราะว่าคุณครูต้องการให้เราทำได้ ทำเป็น ผมจึงนั่งตั้งหน้าตั้งตารอคอยการบ้านจากท่านทุกวันทุกคืนทุกเดือนทุกปีทุก10ปีจนผมนอนทับการบ้านได้เลย ผมรู้สึกว่าแขนผมข้างที่เขียนหนังสือนั้นแข็งแรงมากเพราะออกกำลังบ่อยโดยการเขียนหนังสือ คุณครูสอนผมมานานมากผมรู้สึกไได้เลยว่าท่านพยายามอย่างหนักกว่าจะทำให้ผมเข้าใจในเรื่องนั้นๆ ผมเริ่มเรียนตั้งแต่อนุบาล1จนปัจจุบันม.4แล้วครับ ผมคิดว่ามันผ่านมาเร็วมากในความรู้สึกของผมและเป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากเป็นช่วงเวลาแห่งความรู้ เป็นช่วงเวลาแห่งการอยากรู้อยากเห็น
